سیاره ای که از مرگ ستاره خود جان سالم به در برده است - وبلاگ منصوری

به گزارش وبلاگ منصوری، اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ کک(Keck) در مونوکی(Maunakea)، هاوایی پیروز به کشف منظومه ای شدند.

به گزارش گروه وبگردی وبلاگ منصوری،این سیاره که در فاصله حدود یک چهارم از مرکز کهکشان راه شیری واقع شده است از مرگ ستاره خود جان سالم به در برده است.

این گروه بعلاوه دریافتند که این سیارک در پی مرگ ستاره خود نابود نشده است و بدون آن که به وسیله گرانش سیارات یا ستاره های دیگر در فضا جابجا گردد مرگ ستاره خود را از سر گذرانده است.

دکتر دیمیتری وراس (Dimitri Veras) از دپارتمان فیزیک دانشگاه وارویک (Warwick) می گوید: این سیاره به سختی تکامل ستاره خود را پشت سر گذاشت. این اولین سیاره ای است که در فاصله چندین واحد نجومی، به مقدار فاصله مشتری تا خورشید، در اطراف یک کوتوله سفید دیده شده است. وقتی من اعداد و ارقام را مشاهده کردم پی به اهمیت این کشف بردم. این یافته ها بینشی نو از آینده منظومه شمسی به ما می دهد. به نظر می رسد این سیاره دست نخورده به جای مانده و به وسیله نیروی گرانش سایر اجرام کیهانی تخریب نشده است. ما فکر می کنیم که با تبدیل شدن خورشید به یک کوتوله سفید سیاره مشتری هم سرنوشتی مشابه داشته باشد. ما تصویری از این سیاره پس از تبدیل شدن ستاره اش به کوتوله سفید ثبت نموده ایم، اما برای کامل کردن زمان بندی این منظومه نیازمند تصاویر دیگر در برهه های زمانی مختلف هستیم.

ستاره های در آخرین مرحله از زندگی تمامی هیدروژن هسته خود را می سوزانند و در نهایت تبدیل به یک غول سرخ شده و سپس تبدیل به یک کوتوله سفید می شوند.

جاشوا بلکمن (Joshua Blackman)، محقق ستاره شناسی از دانشگاه تاسمانی در استرالیا و نویسنده اصلی این مقاله می گوید: شواهد حاکی از آن است که سیاراتی که در فاصله ای دور از ستاره خود قرار دارند می توانند پس از مرگ ستاره به حیات خود ادامه دهند. با فرض اینکه این منظومه مشابه منظومه شمسی ما باشد می توان گفت مشتری و زحل از مرحله تبدیل شدن خورشید به غول سرخ یعنی زمانی که سوخت هسته ای خورشید به سرانجام می رسد و خود را نابود می نماید، جان سالم به در خواهند برد.

دیوید بنت (David Bennett) یکی از نویسندگان این مقاله، دانشمند محقق از دانشگاه مریلند (Maryland) و مرکز پرواز های فضایی گادرد ناسا می گوید: زمین سرنوشت خوبی نخواهد داشت، زیرا در فاصله ای نزدیک تر به خورشید واقع شده است. اگر بشر پیش از شعله ور شدن زمین به وسیله خورشید به زحل یا مشتری سفر کند، می تواند در مدار این ستاره باقی بماند، اما نمی توان به گرمای خورشید به عنوان یک کوتوله سفید برای مدت طولانی اتکا کرد.

این گروه برای انجام این کشف از روشی به نام ریز همگرایی گرانشی استفاده کردند. زمانی که می خواستند ستاره میزبان را ببینند متوجه شدند که این ستاره به طرز غیر قابل انتظاری کم نور است و نمی تواند یک ستاره معمولی باشد.

داده های آن ها احتمال وجود یک کوتوله قهوه ای را هم می داد.

ژان فیلیپ بولیو (Jean-Philippe Beaulieu) از نهاد اخترفیزیک پاریس می گوید: ما توانستیم سایر احتمالات مثل ستاره نوترونی و سیاهچاله را رد کنیم و این بدان معنا بود که این سیاره به دور یک کوتوله سفید در گردش است. این کشف بینشی در خصوص سرنوشت منظومه شمسی پس از نابودی زمین به وسیله خورشید ارائه می نماید.

منبع:ایسنا