یک تغییر در مشتری می تواند زمین را دوست داشتنی تر کند - وبلاگ منصوری

به گزارش وبلاگ منصوری، مطالعات تازه دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا نشان می دهد تغییرات سیاره مشتری می تواند زمین را برای سکونت تبدیل به جای محبت آمیز تری کند.

تحقیقات نو نشان می دهد که تغییر در مدار مشتری می تواند سطح زمین را حتی از آنچه که هست برای زندگی مهمان نوازتر کند. دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا-ریورساید (UCR) ترتیبات جایگزین منظومه شمسی ما را شبیه سازی کردند و دریافتند زمانی که مدار مشتری مسطح تر باشد یا غیر مرکزی باعث تغییرات عمده در مدار سیاره ما نیز می گردد؛ این تغییر ناشی از مدار مشتری به عنوان پرجرم ترین سیاره منظومه شمسی، می تواند بر توانایی زمین برای حمایت از حیات برای بهتر شدن تاثیر بگذارد.

پم وروورت، محقق اصلی این مطالعه می گوید: اگر موقعیت مشتری ثابت بماند، اما شکل مدار آن تغییر کند، در واقع می تواند قابلیت سکونت این سیاره را افزایش دهد. بسیاری متقاعد شده اند زمین مظهر یک سیاره قابل سکونت است و هر تغییری در مدار مشتری که سیاره عظیمی است، می تواند برای زمین بد باشد.

سیاراتی که مدار دایره ای بیشتری دارند، فاصله ثابتی از ستاره خود حفظ می نمایند، در حالی که مدار های غیرعادی تر، سیارات را در نقاط مختلف آن مدار به ستاره هایشان نزدیک تر و دورتر می نمایند. نزدیکی به یک ستاره معین می نماید که چقدر تابش دریافت می نماید و چگونه قلب می گردد، به این معنی که بر آب و هوای یک سیاره تاثیر می گذارد.

تیم محققان دریافتند اگر مدار مشتری غیرعادی تر گردد، مدار زمین نیز به سمت غیرعادی تر شدن سوق داده می گردد. این بدان معناست که گاهی زمین حتی از آنچه در حال حاضر تخمین زده می گردد، به خورشید نزدیک تر می گردد.

در نتیجه بعضی از سردترین بخش های سیاره ما با رسیدن به دمایی در محدوده قابل سکونت گرم می شوند - که بین 32 تا 212 درجه فارنهایت (0 تا 100 درجه سانتی گراد) تعریف می گردد.

بیشتر بخوانید

نتایج مطالعه محققان، می تواند به ستاره شناسان یاری کند تا معین نمایند کدام سیارات خارج از منظومه شمسی، (سیارات فراخورشیدی) می توانند قابل سکونت باشند.

این به این علت است که فاصله یک سیاره تا ستاره خود و تغییرات آن معین می نماید که قسمت های مختلف آن چقدر تابش دریافت می نمایند و باعث ایجاد فصل می گردد. در حال حاضر، جستجوی قابلیت سکونت بستگی به این دارد که سیاره ای در منطقه قابل سکونت ستاره خود باشد یعنی منطقه اطراف یک ستاره که دمای مناسبی برای وجود آب مایع دارد، اما این نتایج می تواند پارامتر جستجوی نوی را معرفی کند.

وجود آب بر روی سطح آن یک معیار اولیه بسیار ساده است و شکل مدار سیاره یا تغییرات فصلی را که ممکن است یک سیاره تجربه کند، در نظر نمی گیرد. عوامل دیگری نیز می توانند بر قابلیت سکونت سیاره تاثیر بگذارند، این تیم بعضی از آن ها را نیز آزمایش کرد.

دانشمندان UCR دریافتند اگر مشتری بسیار نزدیکتر از فاصله کنونی آن در حدود 461 میلیون مایل (742 میلیون کیلومتر) به خورشید باشد، می تواند باعث کج شدن شدید زمین گردد. این باعث می گردد سیاره ما نور خورشید کمتری دریافت کند، به این معنی که سطح وسیعی از سیاره ما دمای زیر انجماد را تجربه خواهد نمود.

در حالی که تلسکوپ های کنونی به مقدار کافی قدرتمند هستند تا برون مرکزی مدار سیارات فراخورشیدی را معین نمایند، اما برای مقدار گیری انحراف این سیاره ها به خوبی مجهز نیستند. این بدان معناست که ستاره شناسان در حال کار بر روی روش هایی هستند که می تواند به معین این موضوع یاری کند.

این تحقیق نشان می دهد که نگاه کردن به مدار ها و حرکت غول های گازی نزدیک می تواند به استنباط این عامل مهم برای سکونت یاری کند.

کین در انتها گفت: درک تاثیری که مشتری در طول زمان بر آب و هوای زمین داشته است، تاثیر آن بر مدار زمین در گذشته را تغییر داده و ممکن است بار دیگر در آینده باعث تغییر در زمین گردد که از این نظر بسیار حائز اهمیت است.

منبع: space

وبلاگ منصوری فضای مجازی دریچه فناوری